Bugün iyi ki yaşamışım dediğim bir pişmanlıkla geldim.Zaten tecrübe insanın hatalarına verilen isim değil midir?bugün kü aklımız olsa dünkü yaptıklarımızı yapmazdık peki dünkü yaptıklarımız olmasa bugünkü aklımız olur muydu?
Diyeceğim o ki pişmanlıklar iyidir.ileriki yaşamımızda yaşayacağımız daha büyük olaylardan korur.Bir hayvan sahiplenmek uzun zamandır aklımdaydı.Fakat hiç tecrübesi olmayan biri olduğum için çok tedirgindim.Bugün bir vesile ile bir yavru köpeğe göz kulak olmaya çalıştım ama kendi halinde sakince kafasına göre yaşamayı seven ben için oldukça zor oldu.bunun köpeğin küçük ve yabancı olması ile alakası elbette vardı ama ben bir hayvan sahiplenecek nitelikte fedakarlık yapılabilecek özveriye sahip değilmişim.en iyisi konu komşunun kedilerini sevmek,sokaktakilere sür ve mama bırakmaya devam etmek ara sıra barınaklara uğramak.
Yaşam göğüs kabarta kabarta yapabilirim demek değil yapabilmeyi denemektir.
Ve başarısız olduğunda açıp kollarını başarısızlığa
Onu sımsıkı sarıp yeni
Çözümler üretebilmektir
Kendini bilmek yada bilmemek
Işte tüm mesele bu
Pişmanlıklar aslında karakterimizi besliyor, şekillendiriyor.
YanıtlaSilO yüzden bazen bir pişman olmak gerekiyor yarın bin pişman olmamak adına :)
Kesinlikle çok iyi özetlemişsiniz;)
Siltecrübelemişsiniz, ama köpeği atmadınız umarım... :)
YanıtlaSilYok zaten yavru emanetti sonra sahibine teslim ettik:)
SilHayvan sahiplenmeden önce sorumluluğu alıp alamayacağından emin olmak çok önemli. Ben köpek çok seviyorum ve arada ihtiyaç olduğunda arkadaşlarımın köpeklerine de bakıyorum; ama bunu sürdürebilecek birisi değilim. O yüzden kedim, kuşum ve balığımla yetiniyorum :) Hem yemek, su ve minimum malzemeyle yapılacak yuva tarzı şeylerle sokaktaki hayvanlara da yardımcı olabiliriz :)
YanıtlaSilAynen aynen kesinlikle aynı düşünüyoruz.:)
Silah ya evet ben de severim özellikle köpüşleri ama evde bakmak başka bişi bakamam ben de, belki bahçeli evim olsaydı olabilirdi. sonunu ne güzel bitirmişsiin :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim deep:)
Sil