Iyilik fikirleri #4 kitap hediye et

Kitap okumak gözleri  açık  rüya  görmekse kim birine rüya  hediye etmek istemez ki? Birine yeni bir dünya bir bakış  açısı vermek istemez misiniz?
 Yurt dışında buna benzer uygulamalar var.Bookcrosing veyada Kitap dostum.fakat bahsettiğim bir çocukluk arkadaşınıza ,lisedeki öğretmeninize,eski mahallede ki komşunuza,köy  öğretmenligi  yapan birine,semtinizdeki ilk okula velhasil kelam birine kitap hediye edin.Birine iyilik  etmenin o güzel  tadına  bir kez daha varın.Bir kalem bir kitap dünyayı değiştirebilirse hadi sizde bir fitil ateşleyin.Iyilik yapın  ve balığa  bir mısra  okuyun.
"Nasıl yaşayacağım ey deniz senden uzak
Yanıp sönüyor gözlerimde fenerin
Uyuyor mu limanda her gece sallanarak
Altından çivilerle çakılmış gemilerin?

Ya da sevdiğiniz  bir kitabı  kütüphaneye  bağışlayın.Onu Gezgin kitap ile seyahate çıkarın.Varsın  sizin göremeyeceğiniz  yerleri kitabınız  görsün !

Ama ne olursa olsun okumaktan,sevmekten ve inanmaktan vazgeçmeyin!

Bir küçük Nakış meselesi

Uzun zamandır  beynimde dönen  bir plan vardı. Şöyle  bir  kasnak alayım  efendime söyleyeyim  naif naif ince fikirlerimi işleyeyim.:)Şaka  bir yana Cuma günü  Bimde bir indirim varmış  ve bende bu kasnağı  gördüm dedim şunu  yapsam duvara assam ne yakışır  kütüphaneme.

Ilber ortaylı bir kitabında  arkadaşlarımızın bütün  fikirlerine katılmak  onların  yaşam  stillerini onaylamak zorunda  değiliz  onlar bize bir şeyler  kattığı  müddetçe  bunun önemi yok tarzı  bir şeyler  diyordu.bu zaten bende var olan bir  düşünce  sistemiydi.Bunu okuduğum kitaplarda  gittiğim  mekanlarda hep yaparım. Bu stil  hobilerimede sıçradı. Yani yaşamımın kıyısında  köşesinde  bir yerlerde dursun.Elinde ip kasnak yaşam  sürmem  zaten ama bir bakalım  neymiş  bu iş  diye Türk  filmlerinde pencere önünde  nakış  yapan  kızlara  döndüm. Yağmur  usul usul yağarken  açtım  bethoven 'ın  9.senfonisini inişli  çıkışlı  çalarken  orkestra ve yağarken  yağmur  yaşadığımı  hissetim.Var mı  bundan güzeli?

Size tavsiyem arayın mutluluğu !her zaman aynı  yerde değil ama!bazen 1 sokak ötede  bazen 1 durak  önce  de.Bazen bir kitap arasında  bazen bir ekmek kokusunda.Bazen 1 fırça  darbesinde bazen bir dikiş  hareketinde.Bazen de en olmayacak yerde Bimde.:)

Uçurtma avcısı

geçenlerde bir arkadaşım kitapları yazarın yazdığı sırayla okumanın insana kitap ve yazar arasındaki ilişkiyi kurmamıza yardımcı olduğunu söyledi.Düşündüm de haksız sayılmaz sonuçta yazarların bir nevi çocuğu kitaplar.Nitekim Khaled hüseyni de öyle diyor.Madem öyle  tanışalım bakalım senin çocuklar nasıl.

şunu demeliyim ki savaşın kazananın barışın kaybedeni yoktur.hangi savaş olursa olsun.Topla tüfekle elle bilekle ve dünyanın neresinde olursa olsun insanlar savaşın acısının çekiyorlar.savaşı yaşlılar başlatıyor fakat gençler ölüyor.Ve bu kitapta savaşın etkilerini en az gören zengin bir çocuktan dinliyoruz.Nitekim yıllar sonra ülkesine dönmek zorunda kaldığında bir taksici bunu yüzüne vuracak"Afganistan hep böyleydi senin haberin yoktu" diyecek.

emin olduğum bir şey varsa o da şu okumalıyız herkesi ve her şeyi anlamalıyız her insanı ve her sesi.Emir zengin ve güçlü bir babanın oğlu hasan o evin hizmetçisinin oğlu.Emir ona derinde ne kadar sevse de bir üstünlük kurma çabası içerisinde ve onunla arkadaş olduğunu yıllar sonra anlayabiliyor.
Irk ayrımı yapılan bir ülke.Biz ırk ayrımı deyince sadece Beyaz zenci ayrımını hatırlasakta aslında her toplumda yer edinmiş.kendinden farklı olanı hor görme.İşte o çocuk saflığında dahi toplumun ona kattığı bir değer yargısına sahip Emir.İnsan soruyor kendisine.Aslında bana ait olduğunu düşündüğüm nice düşünce. fikir yargısı ne kadar  benim.
yazarı araştırınca gördüm ki o da Emir gibi vicdanını rahatlatmak. o çok sevdiği Kabili bırakıp gitmesinin acısını dindirmek için yazdığını düşündüm.Onunda Emir gibi ülkesini bırakıp bir yerlerde yaşamını güzelce kurduğunu düşünürsek neden olmasın?
tabi bunlar bir hipotez sadece.
neyse sonuç olarak 
Tek bildiğim savaş kötü,uçurtma uçurmak harika!

sevgili 10 yaşımdaki halim

                                     

sevgili 10 yaşındaki halim elinde ki mektubu sana gelecekten yazıyorum.hey endişlenmene gerek yok!bu oldukça normal bir durum.uçan arabalar,ekolojik şehirlerin içinde yaşayan insanlar geçmişteki hallerine yazı yazmayı hatırlarına bile getirmiyorlar.Anı kavonazları ile geçmişlerini canlandırıp tatlı bir hayale kapılıyorlar.Fakat ileri görüşlü ben bu muhteşem yaşamım arasında sana yazmak istedim.Fakat bu bir sır büyüklere bahsetme.Her şeyi bildiklerini düşünen büyükler  yalan söylediğini ya da aklını kaçırdığını düşenebilerler.evet o zaman başlıyoruz.

  şu an boyunu pek takmadığını biliyorum.ama yinede sütünü iç ve egzersiz yap.zira 21 yaşına gelip 1.54 boyun olunca yaşam senin için zor olabilir.kitap okumayı çok sevdiğini fakat kütüphaneye gitmeye üşendiğini biliyorum.Üşenme atla bisiklete ve git kütüphaneye.Ama bir ondan bir bundan okuma her yaz bir ülkenin klasiklerini oku.Bu yaz çok sevdiğin rus klasiklerini bitir.

evimizin önündeki salıncakta daha çok sallan.Ve doyasıya o güzel şeftalilerden ye.Çünkü evimiz yıkılacak ve yerine bir apartman yapılacak o güzelim salıncak gidicek şeftali ağacı sökülecek. hepsi sadece anı olarak kalacak.ama üzülme apartmanımızın da güzel bir bahçesi var.Ve evimizin arkasında ki yeni dünyalar hala çok lezzetli.

bir bakalım.Bir yıl sonra bir kameran olacak olabildiğince çok fotoğraf çekil ve sakla.

Mahallede Akşam ezanına kadar oyna.Dersleri pek sallama ne de olsa sınıfı geçersin.Her zaman 100 almana da gerek yok.

annemin seni sürüklediği komşu günlerine koşarak git.Gelecekte pek böyle şeyler yok.

Hugo ve tolga abiye ulaşıncaya kadar ara!İlerde çok hava atarsın.

ilkokul ögretmeninin Turgut hocanın kıymetini bil.Ve sor ona.Öğren ondan şimdi onu öylesine özlüyorum ki.Ve rica etsem benim için onunla çekildiğin fotoğrafı saklar mısın?şu an onu bulamıyorum.

Annen ne derse desin.Bir ördek edin.Ve köpeğimiz behzatla daha çok vakit geçir.

insanlara gelince her zaman iyi ve kötüler var.Sen yinede onları sevmeye ve onlara inanmaya devam et.Harika biri olacaksın.

Birde boşver"meybuz yeme" annem haklı çünkü o meybuzlar sadece boya dolu.:)

kendine dikkat  et.

sevgilerle 21 yaşında ki halin.

olmak yada olmamak

güzel bir hafta sonu olmasını ümit ederken ansızın "bunlar başkalarının başına gelir hi hi" dedigim o absürt kara komedilerden birinde buldum kendimi.Aceleyle arabaya binerken cebimden telefon düşmüş ışık hızıyla geri dönmemize rağmen bulamamış önce derin bir umutsuzluğa kapılmış sonrada biraz araştırmayla rahatlayıp bir çözüm bulamamışım.Yaşamım çok sevdiğim bir  film olan truman show gibi bir show olsaydı koltuktan izleyenler bir güzel eğlenir ve reyting artardı en azından fakat kendi dünyasında yaşayan biri olarak neden beeeeen diye haykırmamak işten bile değil işin komik tarafı şuan  ablamın yurt dışından aldığı laptopla yazmak oldukça zor çünkü olmayan harfler için mesela i mesela ö mesela ç noktalama işaretlerini kullanarak yazmak zorunda kalıyorum ki buda ayrı bir dikkat ve beceri istiyor.Yinede öğrendiğim bir kaç bilgiyi sizinle paylaşmak isterim.Iphone olanlara lafım yok "telefonum bul" ile bulsunlar tellerini.Benim lafım çilekeş ve bir o kadar sabırperver Androıd kullanıcılarınaGoogle  cihazımı bul ile telinizin yerini tespit edebilir e devletten kayıp ihbari verebilir.Yine google hesabınızla telefonunuzdaki hesaplarınızı kapatıp güvenle yaşamınızı sürebilirsiniz.Ha birde cihazınızınn İmei numarısını bir yere not emekte fayda var.O ne diye sorarsanız IMEI numarası her bir cihazın kimlik numarası olup tek ve benzersizdir ve 15 haneden oluşur. Cep telefonda *#06# tuşlayarak telefonun seri numarasını (IMEI numarası) tespit edilebilir.

yada en iyisi bir ıphone alın.

Yada daha iyi bir fikrim var!

nokıa 3310 yere düşürseniz dönüp kimse almaz bütün bu işlerle uğraşmak yerine yılan oynarsınız.