Mezbaha 6

...Kendime bugünü sordum: bugünün ne kadar geniş, ne kadar derin olduğunu, ne kadarını kendime saklayabileceğimi...Mezbaha Beş, Kurt Vonnegut

Ablamları sağlıcakla gönderdik. Şimdi uçaktalar. Yol 18 saat sürüyor. Evlerine vardıklarında derin bir oh çekeceğiz. Dünyanın bir ucunda bile olsa insanın kendi evi başkaymış dedi. Bebeğe doyamadık tabi ama yapacak başka bir şey yok. Zaten gezmelerden gitmelerden yoruldum. Benim için en iyi seyahat planı bir yerde 6 ay yaşamak galiba. Rahat rahat acele etmeden. Oranın havasını içime çekerek. Ara sokaklarında kaybolarak. Yerel insanlarla tanışarak.

Bu aralar yine kitap okuyamama hastalığım nüksetti. Gerçi yine haftada bir kitap okudum ama.

Herhalde ben bir şekilde kendimi aynı durumun içine sokuyorum. Bu genelde annemin öğretisi. Aman işler hallolsun, aman herkesin işi görülsün. Gerçekten tüm yaşamımı kimliğimi geride bırakıp yok olasım geliyor.  Uzaylıların insanları kaçırıp diğerlerinin zihninden seni silmesi mi yoksa zaman bükülmesi miydi neydi bir kitabı vardı Kurt vonnegut’un aklıma o düşüyor bazenleri. Beni alıp götürseler fena olmaz diyorum. Bir yerde vicdanım da işin içine giriyor. Gerçi artık onun vicdanım değilde annemin öğretileri olduğu yönünde bir kanı geliştirdim. Çünkü sürekli kendimi ağır iş temposunun için ezilirken buluyorum. Tüm insanlardan nefret eden bir sabah uyanınca böcek olacak gregor samsa gibi.

Bilmiyorum. İstediğim şey sağlıklı bir yaşlılık. Yalnız başıma. Rahatsız edilmeden. Daha 24 yaşında emekliliğimin hayalini kurmak garip bir şey.

Bir de evlilik mevzu var. Artık yaşın geldi. Her bir insana bir kulp bulma dedi annem. Bazen kelimelerin nasıl bize bu kadar zarar verdiğine şaşıp kalıyorum. Böyle karnıma bir yumruk yemiş gibi oldum. Küfürler söyleyen insanı rahatlatan saçma kelimeler. Oysa küfürlerden daha çok küfür etkisi yapacak kelime kombinasyonları var.

Öyle bugün aslında yarı zamanlı işim var. Ama işi asacağım. Kendimi sürükleyerek götüreceksem zaten neden kadrolu bir işten ayrıldım zaten. Düşüncelerim iyice bir fıçının içinde yaşayan diyojene benzemiş olabilir.

Belki yine deprasyona girdim bilmiyorum. Rüyamda terapiye gittiğimi gördüm. Terapiye gitme zamanım gelmiş.