Siz rüya görür müsünüz? Rüya görmeyi sever misiniz? Eskiden rüya görmek büyük bir tutkumdu. Rüyalarımın çoğunda rüya olduğunun farkında olurdum ve uçardım, kaçardım.Gerçek yaşamın izin vermeyeceği türlü deliliklere yelken açardım. Rüyamda rüyalar görür o rüyaları başkalarına anlatırdım. Hatta bir keresinde karmakarışık bir durumu rüyamda çözmüştüm. Bir kaç ufak ayrıntıyı rüyamda anımsayıp uyanmış ve bazı şeyleri yoluna koymuştum.
Bazen rüyalarım kusar. İçime attığım bastırdığım ne varsa kusar. O kadar kusar ki ben bir yerlerde onların o karanlık vehimlerin varlığını bilirim. sadece rüyalarımda gün yüzüne çıkıp tekrar karanlıklara gömülür.
İşin can sıkıcı yanı rüyada olduğunu bildiğin rüyalar -ki buna lüsid rüya deniyormuş- hakkında bir video izledim ve artık bu tür bilinçli rüyalar görmem sona erdi.Farkında olmadan bir düğmeye basmışım gibi.Ormanda çatırdayacak kupkuru bir dala basmış dalda ki tüm kuşları kaçırmışım gibi.
Gördüğüm ilk rüyayı -doğrusu gördüğümü hatırladığım ilk rüyayı- anımsıyorum. Bir kızıl tilki boynunda bir steteskopla bana yaklaşmıştı. Yepyeşil ağaçların olduğu bir ormandı ve yer gıp gri betonlarla kaplıydı. Bende o doktor tilkiye güvenmek ve kaçmak arasında gidip geliyordum. Galiba uyanınca ablama koşmuş uyurken böyle şeyler gördüğümü anlatmıştım.
Bazen rüyalar görürüz. Rüya olduğunu bildiğimiz rüyalar. Bazen de öykü kitapları okuruz öykünün içinde olduğunu bilen karakterlerin kitapları. Yazara baş kaldıran ve kendi öyküsünü yaşamaya çalışan karakterlerin öyküsü. Yazarı durdurup lafa giren karakterler mi dersiniz yazarın beraber nar yemek istediği karakterler mi dersiniz. Oldukça ilginç bir öykü kitabı. Filmlerde oyuncunun kameraya bakıp konuştuğu sahneler vardır bu sahneler benim pek hoşuma kitap. Bu sebepten olsa gerek bu kitabı da sevdim. İlk hikâyede bulunan kahraman ve incir ağacı Slvyia Plath'i anımsattı. Çocukluk dut ağaçları, dedeler, masallar, tombul ballı incirler o kadar benvariydi ki acaba kitabı ben mi yazdım diye şüphe ettim:) Yazarın yer yer alaylı bazen geren bazen tatlı tatlı gülümseten bazen boğucu bir yaz günündeymiş gibi hissettiren bazen ilk kar şehre düştüğünde hissettiğimiz yumuşaklıkla içimizi saran kalemini sevdim.
Hüzün. Aslında iki sokak altımda oturuyor.
Şimdi, gerçek hüzün tastamam bu mudur diye sorarsanız eğer... değildir, hüzün bu dahi değildir.
hımms kitap iyimiş senin rüyaları anlatmış hihihi :) rüya görmek çok keyifli yaaaa ama bilmiyom farkında mıyım değil miyim rüya gördüğümün lusid mi bilmiyorum ama uyanınca hemen not alıyorum :)
YanıtlaSilRüya defteri mi çok güzel bir fikir
SilRüya görmek bazen iyi bazen de kötü. Kötü rüyaların etkisinde kalabiliyorum. Günümü etkilediği oluyor. Bahsettiğin kitabı ilk defa görüyorum. İçindeki hikayeyi çok okumak istedim. Adını not alıyorum. Huzurlu ve mutu günler! ^-^
YanıtlaSilbazen bende rüyada olduğum farkında oluyorum ama sen gibi müdahale edemiyorum. uyanınca o rüyalar gerçeklik olacak gibi geliyor ama sadece bir rüya imiş işte.
YanıtlaSilbu arada geçmişte rüyalarımda gördüklerim gerçekleşirdi, kimi görsem rüyamda bir iki güne kalmaz o kişi ile bir yerde denk gelirdik ya da evimize gelirlerdi. tabii, anlatınca birilerine bu durumu daha yaşamaz oldum :(( bazı şeyler bizde giz kalmalı zannımca.
kitap iyiymiş, teşekkürler :)
Bende yaşardın o durumu dediğin gibi insan birine anlatinca büyüsü kaçıyor bazı şeylerin
SilBazı kelimeler yüreğe dokunuyorr
YanıtlaSilHey ne güzel bir yorun bu♡
SilÇok rüya görürüm ama hiçbir zaman rüyada olduğumun farkında olmuyorum ben ya :)
YanıtlaSil