Bisiklet dersleri

Bahar gelmiş. Güneş açmış. Sokağa çıkmışım, insanlar rahat; ben de rahatım. - Orhan Veli

Bugün iki şeyden bahsedeceğim biri Ali ural'ın kitabı bisiklet dersleri.İkincisi hayatımıza bisikleti katmanın güzellikleri. Bugün uzun zamandır aklımda olan bir projeyi gerçekleştirdim.Adı"kırmızı kareli sofra örtüsü harekatı".Çok sevdiğim bu pöti kareli sofrayı alıp bir arkadaşımın keşfettiği bir kafeden bisiklet kiraladık

Sonra atladık bisikletimize düştük yollara.Tabi ben uzun zamandır bisiklete binmediğim için ilk başlarda çocuk gibi korktum.Ama insan o bisikletin ziline baktıkça,pedalları çevirip hem yolcu hemde motor oldukça ve en önemlisi rüzgarı yüzünde hissedip kulağında ugultusunu duydukça ne korku kalıyor ne keder.İnsan yaşamı hissediyor.Çocukluğunun en güzel anlarını hatırlıyor.O yüzden 21 yaş listesinin birisi bu Bisiklet sürmeyi hayatının bir parçası haline getir ve bir bisiklete sahip ol.

Gelelim kitap yorumumuza. Bisiklet dersleri Ali Ural'ın okuduğum ikinci kitabı.İlki "posta kutusundaki mızıka "idi.Ve gerçekten çok beğenmiştim.Ara sıra açıp tekrar okuduğum nadir kitaplardan.Bisiklet derslerini büyük bir hevesle okuduğum için olsa gerek.O kadar beğenmedim.Galiba denemelerin konuları ilgimi çekmedi.Yine yazılış dili ve ilginç çağrışımlar yönünden iyiydi.Ali Ural severler göz atabilir.Ben yazarın bütün kitaplarını okumaya niyetlendim ki bu çok ender yaptığım bir şeydir... O zaman bir kaç alıntı ile bitirelim.Esen kalın.. •Bana hatırlama sanatını değil, unutma sanatını öğret. Çünkü ben hatırlamak istediklerimi hatırlıyor, unutmak istediklerimi unutamıyorum.. •İnsan en zor kendini resmedebilir, en zor kendini görebilir çünkü... •Hayır, yollarda yürümek olmaz. Bir yolun bizi nereye götüreceğini asla bilemeyiz. Haritalarda görünmeyen bir şeydir bu. Ne çiçekleri gösterir haritalar ne uçurumları.