geç bırakılmış bir haftanın anatomisi

 

(ırmak ve denizin buluştuğu yerdeki sazlıklar)

Mutlu anlar koleksiyoncusunun haftalık pazartesi serisini çok seviyorum.  Geçen salı haftanın anatomisini yazdığım için salı gününden devam edeyim dedim.

Müdire ile konuştum. İşimim tutkum olmadığını daha çok kendimi bulabileceğim bir iş aradığımı söyledim. Çok şaşırdı. Hiç beklemediğini uzun vadede benim hakkımda hayalleri olduğunu söyledi

Kuzenim aynı okulun başka bir şubesine başvurdu. Belki önümüzde ki yıl ben çıkınca o girecek. Hayat garip. Teyzem bir işten çıkacağım diye ağlıyor bir gireceğim diye dedi haklı. 

Bana gelin saydım 77 iş günü kalmış abim askerden gelecek. Kardeşim üniversite sınavına girecek. Aynı dönemde ben işten çıkacağım.  Hepimiz için yeni bir sayfa açılacak.

Özgürlüğünde bazı getirileri var biliyorum. Fakat örümcek adam satarak ömrünü geçiren şu adam gibi kederli günleri bile bir şekilde sahiplenebilirim. 

Hafta sonu ablam vardı. Beraber çarşıya gittik. Taşrada avmnin yerini çarşı alır:)  Kendime bir mum bir fincan aldım. Uzun kıvrımlı bir mum küçükken çalışırken kalem bitirmeyi severdim. Şimdi mum. Bende eriyeceğim şu kitapların arasında kaybolacağım diyorum kendi kendime. 

Can yayınları kısa klasikler serisinden oldukça aforizma dolu bir kitabı bir ay boyunca severek okuyunca tamam dedim benim hayal ettiğim beynimin tozlarını üfleyecek durmadan konuşan arkadaşlar işte bunlar. sonra  seriden 12 farklı alanda kitabı sipariş ettim heyecanlıyım.

Özdemir Asaf'ın kırılmadık şey kalmadı kitabının altını çizmeye devam ediyorum.

havalar iyi ve güzelken sıcak oda köşelerini arayan, sobalara, mangallara, güneşlere yanaşan kedim, havalar soğuyunca rüzgârlara, yağmurlara, çamurlara atıldı. Demek dışından gelenlere değil içinden gelenlere göre yaşa-yor benim kedim, dedim. Aslında bizler de onun gibiyiz. İçimiz... Ne yoksa orada yok. Ne varsa orada var.

Olağan psikopatlar diye bir kitap okumaya başladım. Nitekim bir ortaöğrenim kurumunda çalıştığım bir dönem olmuştu. O zaman o çocuklardan en azılı olarak tarif edilenler ile en numunei timsal olarak gösterilenlerin ortak yönlerini görüp hayrete düşerdim. Bu konuda yapılmış bir bilimsel araştırma olması hoşuma gitti.(daha doğru bir değil bir çok)

Helen Morrison'ın güzelce ifade ettiği üzere, bir psikopatın yazgısı; genleri, aile geçmişi, eğitimi, zekası ve önüne çıkan fırsatlar da dahil olmak üzere pek çok etkene bağlıdır. Ve tabii bu etkenlerin birbiriyle olan etkileşimine.

Bu sıralar okuma değil de izleme havamdayım. Tarkovski ciddi anlamda ilgimi çekiyor. Adam sinemanın Diyojeni. Bir fıçının olmasada kendi sinema kültürünün içinde yaşıyor. Hem de Rusya gibi bir yerde.

Kendimi çok sıkışmış hissettiğimde hadi bir şey üret nil diyorum. Kalkıp bir tarif deniyor, bir alanı düzenliyor yada her gün yaptığım bir şeyi daha farklı nasıl yapabilirim diye soruyorum kendime.

Karşı bahçede boş bir arazi bir badem ağacı var. Altına gidip kitap okuma fikri düştü kalbime. Fakatt hafta içi yapılacaklar listesi o kadar kabarık ki roman karekteri ruhum modern insan görevlerini bırakıp yapamıyor bir türlü.

Neyse kitap kargosu beklemek ne hoş! Kitapları almak koklamak ve okumak ne hoş!Acaba Faik sadece yazmasa mı deli olurdu? Aman Ya Rabbi okumasam deli olacağım!

Yahut okurken mi deli olcağım?