yaşasın kar!

 “Hiçbir değerim yoksa bugün, ileride de bir değerim olmayacaktır ama ileride bir değerim olacaksa bugün de vardır demek. Buğday, buğdaydır çünkü. Şehirliler ilk başta onu görüp de çimene benzettikleri halde.”  Van Gogh.

Zihnimdeki düşünceler ateşböceği gibi oradan oraya uçuşuyor. Odaklanamıyorum. Düşüncelerim hasat vakti silkenen zeytinler gibi pıt pıt pıt düşüyor. Ne yapacaktım? Ne yapmalıyım? bilemiyorum. Böyle zamanlar varoluşumu hafifletmek, yaşamla bağlantımı koparmak için uyuyorum. Uyuyorum ve düşüncelermi halının altına itilen toz taneleri gibi bilinçaltıma yığıyorum. Ne zamandır rüya göremiyorum diye hayret ederken geçen gece annem kar yağıyor diye uyandırdı. Uyanırken rüya gördüğümü ayrımsadım. Tekrar uykuya daldığımda yeni bir rüya beni kollarına aldı. Dün bildiğiniz lapa lapa yağdı kar. O ne güzel bir neşe!

Bugün kütüphaneye uğradım. 4 tane kitap aldım. Ne gördüm ne beğendiysem aldım. Çocukken aldığım içinden ne çıkacak diye merak ettiğim sürpriz yumurtalar gibi. 

Tatile girdik. Arkadaşlarımla görüşmek, kitap okumak ve hobilerime vakit ayırmak için sabırsızlanıyorum. Örgü şişi aldım ve yeğenime bir atkı örmek istiyorum.  

Umarım minicik kış tatilimiz dolu dolu geçer. Neşe ve heyecan doluyum.