Ben balık değilmişim.

" Bazen düşünceler gerçeğe eylemlerden daha yakındır. Her istediğini söyleyebilirsin, her istediğini yapabilirsin ama her istediğini düşünemezsin."

-Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum, lain Reid

24 yaş Listesi Rapor

4.Madde Yüzme

Bazen insan istediği zannettiği şeyi bile içsel bir motivasyonla değil de dışsal etkilerle istiyor.  Nasıl oluyor isteklerimizde bile yanılsamalar oluyor  anlamıyorum. Yüzmeyi öğrenmek benim için öyleydi. Nasıl olur da Akdenizde yaşayıp yüzmeyi bilmezsin sözleri milyon kez duymanın bıkkınlığıyla mı yoksa her defasında denizde yüzüp gidenleri görmenin ilgisiyle mi bilmiyorum yıllardır yüzmeyi öğrenmenin planını yapıp bir kaç denemenin ardından pes etmiştim. Bu yaz yeter dedim ve listeme yazdım. Bir iyi bir kötü haberim var ki iyi haber yüzmeyi öğrendim. Kötü haber yüzmeyi sevmediğimi fark ettim.

 Denize gitmeyi sevsem, denizin o engin maviliğinde kaybolsam bile yüzmenin bana göre olmadığını fark ettim. Çünkü deniz başlı başına bir huzur sebebi iken yüzmek beni yoran ve strese sokan bir şey oluyor. Yeni öğrendiğim için daha çok efor sarf ettiğimi bilsem de demek istediğim su ile ilgili aramda garip bir bağ var. İçten içe deniz kavramı içimde bir korku biliyorum. Küçükken Endonezya sumatra adasında olan haberi görmüştüm. O günden beri neredeyse aylık periyotlarda tsunami kabusları gördüm. Öyle ki rüyalarım bile lüsid hale geldi. Rüyalarımda kendimi şöyle derken buluyorum ''Ha yine o kabuslardan biri ama ne kadar da gerçekçi. Ya bu sefer ki rüya değil gerçekse!'' öyle ki uyandığımda kabus görmeye üzülmektense gördüğümün gerçek olmadığına sevinmeye başladım. Kötü rüyaların güzel yanı bu bize gerçekliğimize minnet duymamız gerektiğini anımsatıyorlar. 

Ne diyordum. Küçük kardeşim sağ olsun bana sabırla ve gerçekten mantığını anlatarak yüzmeyi öğretti. Onunla birazda olsa kıyıdan uzaklaşıp yüzdüm ama sonra delice ayağımı yere değdirmek istedim. Hafifçe suyun altına ayağımı salladım. Orada boşluğu hissetmek çok korkunç geldi. sonra yeri değil gökyüzünü düşünerek kıyıya yüzdüm. Yardım almadım. O an birinden yardım alsam yaptığım azıcık ilerlemeyi kaybetmekten korktum. sonrasında bir müddet kaburgalarımda bir ağrı hissettim. 

Yüzmeyi sevmediğime net karar verdim. Aynı ilk yardım öğrenmek istemem gibi. Kesinlikle kendi kanıma bile tahammülüm yokken toplumsal anlamda faydası olacağını düşünmem gibi yüzmeyi de birazcık toplumsal fayda için öğrenmek istediğimi ayrımsadım. Bu kadar yeterli unutmayacak kadar yüzmek yeterli. Gerçi kendimi bile suda oradan oraya zor atarken Allah korusun birini kurtaracak olmak durumu bile beni korkutuyor.

Birde aklıma şu geldi. Vücudum gerçek manada güçsüz iyi ve dengeli bir spor rutine sahip olmam gerektiğini düşünüyorum. spora başladıktan sonra bir kere daha yüzmeyi deneyeceğim.

İşte böyle...

Şu veya bu şekilde yüzmeyi hallettim.

Listemden bir madde gitti.

Mutluyum...

19 ve 23. maddeleri de yaptım onların öyküsü başka zamana artık..

Musmutlu bir yaz dilerim.