Kendimi aradığım yaz

 

Bir bize mahsus değil Dünyayı vaz geçilmez bulmak. Bir serçecik tanırdım ki ben Yüreğini yarıp baksaydınız Bir gökyüzü bulacaktınız eminim

Günaydın Yeryüzü, İlhan Berk

Dün çok sevdiğim bir arkadaşım evlendi. Yaşadığım şehre taşınacak çok mutluyum.  Bir müddet tamamen içe dönmüş ve telefonlara bakmaz buluşmalara gitmez olmuştum. Şimdi programları organize ediyor hafta  sonundan plan yapıyorum. Onlarla bir araya gelmez iyi geliyor. Kimi hayattaki yerini bulmuş. Kimi aramaya devam ediyor. Kimi varoluşsal sancılarla kıvranıyor. İnsan ne iyi geliyor insana. Ama her zaman böyle değilim. Dönem dönem insanlardan tiksinen hamam böcekleri gibi insanlardan kaçıyorum. Bana iyi gelmiyorlar seslerini işitmek,onları dinlemek onlara bir cümle bile kuracak halim kalmıyor. Böyle zamanlar yazasım okuyasım dinleyesim de gelmiyor. sadece uyumak yahut yürümek durmadan düşünmek yada ölesiye düşünmemek arasında gidip geliyorum. Bu duygu durumu ne zaman başlıyor nasıl son buluyor bilmiyorum. 

Yaz geldiği için mutluyum. Gerçi hava  olabildiğince sıcak ama olsun. Pinterestte ki summer listlerden ilham alarak bir liste oluşturdum.  Geçmişte kalan ortaokul ve liseden arkadaşlarımla iletişime geçtim. Yaşadığım şehri seviyor muyum? Burada yaşanılacak mümkün hayatların en güzel versiyonunda mıyım? bu soru beni bunları yapmaya itti. 

Zaten beni zora sokan ve huzurumu bozan iki sorudan biri budur. mümkün hayatların en güzelini mi yaşıyorum? ve kendimin en iyi versiyonu muyum? 

Okuma listelerimi güncelleyip kitap kulübüne aktif katılım yapmaya karar verdim. Okumadıkça çürüyorum. Okumadıkça yolumu kaybediyorum.

Yaz için bir kamp çadırı balkona düzenleme ve ekstrem spor denemeleri doğa yürüyüşü ve bolca okumalı bir yaz planladım. Umarım neşe dolu ve kendini bulmalı bir yaz olur.