artık benimde bir terapistim var!

Kimi zaman küçük ayrıntılar birleşip yeni bir tat oluşturuyorlar, daha önce bilmediğiniz bir tat. Mutluluk dedikleri bu kadar mı acaba? Bu kadarsa da yeter, yalnız sınırları bilinmeli.

Gündökümü - Bir Uyumsuzun Notları 1, Tomris Uyar

 

geçen pazartesi

Bana bir araba çarptı. Karşıdan karşıya geçerken. Tamda kaldırıma üç beş adım varken. Hem de insanlarla dolu bir kafenin hemen karşısında. Biraz sarsıldım. Tamponu tuttum. Ve çok utandım. Hemen o an oradan kaçıp uzaklaşmak istedim. Affedersiniz dedim araca. Sürücünün beni duyması imkansızdı. Bazen duvara çarptığımda da derim. Affedersiniz. Galiba suçluluk duygusu benim bağrımda bir yaka gibi taşıdığım bir şey.

Bu hafta

Hafta sonu günü birlik bir geziye çıktık. Yol uzundu. Fakat zaten yol boyunca uyuduğum için beni pek etkilemedi. Yine de üzerimde atamadığım mahmurlukla sanki buğulu bir camın ardında gibiydim. Neyse ki yol bitip hedefimize vardığımızda her şey uçtu gitti. Bütün yorgunluklar yerini neşeyle karışık hüzne bıraktı.  Yıllar önce bolca vakit geçirdiğim ve bana güzel dostluklar ve bir kaç  can acısı bırakan bu yeri görmek pek garipti.

Hava çok sıcaktı. Otobüs durağında bir gelinlikci ile karşılaştık. sen kendine değer vermezsen erkek sana hiç değer vermez tarzı  bir konuşma yaptı. Ben tam dinleyemedim. Kanımın bile buharlaştığını hissediyordum ve yere çökmüştüm.

 Kahve dünyasının buzlu mochası midemi bulandırdı. Dönüş yolu boyunca  mide asitim ilk kez karşılaştığı bu sıvıya savaş açmış gibiydi. Neyse ki gelecek kaygılarım ağır bastı da yurt dışı planlarımız hakkında ateşli bir tartışmaya tutuşunca midemde olan 3. beden harbini unuttum.

1 haftalık tatilde ne yapsam dite düşünürken bitti. Şimdiden geriye 5 güncük kaldı. Cuma günü çok yakın bir arkadaşımın düğünü var. Bu ay düğün ayıydı.  Şu iki günü atlatıp uuuuzun müddet düğün adı duyasım yok. Hazır düğün gelmişken şehir dışından arkadaşlar gelecekler. Yaşasın pijama party!

uzun zamandır gratis girl iken Kore ürünlerinin çoğalması ile Watsons'a geçiş yaptım. Tüm sosyete camiasına hayırlı uğurlu olsun.

bu aralar buz ve kahveyi birleştirip yeni tarifler uyduruyorum. Birde marmelatla yaptığım meyve suları var ki enfes! sadece bir kaşık marmelat soğuk su ve dilediğim kadar buzu karıştırıyorum.  Canım soğuk çay çekerse o zaman üzerine dondurduğum çayları atıyorum.( bu cümlenin daha iyi bir versiyonu olabilir gibi hissediyorum ama bulamadım.)

Kitap okumaya dönüş yapmak için polisiyeden giriş yapayım dedim. Gerçekten işe yaradı. Eski okuma tempomu yakaladım. Bir haftada üç kitap bitirdim. Kitap kulübünün toplantısı daha olmadı ama en azından hedeflerimden birine ulaşmak hoş. Yamaç paraşütü için çok heyecanlıyım. Bir kaç hafta sonra minik bir kuş gibi süzüleceğim.

Ve kendim için aldığım en güzel karar. Geç bile kaldım. Artık benimde bir terapistim var. Psikoloji üzerine okumaya kendimi anlamaya çalışsam bile bu farklı bir şey.  Çok heyecanlı ve mutluyum. Yani beni bu kadar mutlu etmesinin bir sebebi bu kararı alabilmek. Farkında olmadan yaptığım tutum ve düşünce hatalarının ayrımına varmak istiyorum. Hayatta daha düzenli ve istikrarlı olmak istiyorum. Tabi bu sadece bir anahtar. Benim çabam ve azmime bağlı.

Bu sene geçte olsa ayrımına vardığım bir diğer şey güneş kremi kullanmak. Kemiklerim güçlensin diye mangaldaki köfteler gibi olmakta ısrar etsem de artık fikrim değişti. 

Şimdilik benim tatlı olağan yaşamımda işler böyle.

Bakıldığında basit ve alışılmış gözükse bile yaklaşıldığında neşeli ve kendine has bir şeyler görmek mümkün.

Ki herkesin yaşamı öyle değil midir?