Bu hafta ara tatil haftasıydı. Ne zamandır vakit ayıramadığım şeylere vakit ayırdım. Bolca temizlik yaptım. Ailemle vakit geçirdim. Bazı günler kendimi iteklemedim ve gün boyu canım ne isterse onu yaptım. Zaten eve boyacı geldiği için 3 gün öyle geçti. Cumadan beri kendimi pek iyi hissetmiyorum. Bir haftalık tatili geçirmemiş gibi oldukça enerjisizdim. Baktım gelip geçmiyor kendimi sürükleye sürükleye mutfağa girdim. Üç tarif denedim. Kader bu ya akşamına sürpriz iki misafirimiz çıktı. Bir karşı apartmandan Özbek bir ailenin çocuğu. Ailesi şehir dışındaymış Tesadüfen öğrenince annem yemeğe davet etti. Diğeri kuzenim. Bir iş için uğrayınca onu da bırakmadık.
Dün akşam dayımlarda iftardaydık. Akrabalık garip bir şey. Anne tarafı ile daima iletişim halindeyiz. O taraftan kuzenlerimle canciğeriz. Bir işimiz olsa hemen koşar, yardımlaşırız. Baba tarafımla bayramdan bayrama anca görüşürüz. Büyük halam aslında babamın halası her yıl bir restoran tutar ve tüm sülaleyi çağırır. Amcalarımın çoğu o davete bile gelmez. Aynı mahallede otururuz ama aramızda okyanuslar vardır. Çok garip şeyler bunlar. Hala tam anlamıyla insan ilişkilerinin o karmakarışıklığına alışamadım.
Bir arkadaşımla günlük bir İstanbul gezisi planladık Mayıs ayına. Çok heyecanlıyım. Hem arkadaşlarımla görüşüp hem de İstanbul'un havasını soluyacağımız için.
Bu aralar can sıkıntımı gidermek için Kore ve Japon günlük yaşamına dair vlog videoları izliyorum. Yaşamlarında gelişigüzel yaptıkları o kadar güzel alışkanlıklar var ki. Çay seremonilerinde olduğu gibi. Usul usul akan bir nehir izliyormuşum gibi hissettiriyor. Minimal tasarımlar, ahşap ve bej tonunda mobilyalar, eşyalar.
Bir hafta boyunca anneannemden başka bir yere gitmedim. Aslında arkadaşlarım aradı buluşalım bir şeyler yapalım diye ama. Biraz kendimle vakit geçirmeye ihtiyacım vardı. Masamı balkonun önüne aldım. Duvar rafını monte ettim. Okuduğum kitapları kaldırdım. Kütüphanemden okumadıklarımı ayıkladım. Bir kitap listesi yaptım. Annemle doğal taşlardan yapılmış bir kolye almaya karar verdik.
Bahar geliyor. Uyandığımızda havalar ışıl ışıl oluyor. Musmutlu oluyorum. Bu hafta hedefim erken kalkmak ve gün başlamadan sabah sayfaları yazıp, kitap okumak istiyorum. Böyle yaptığım günler daha mutlu daha çevik oluyorum.
Herkese bahar dolu musmutlu günler dilerim.
bir söz vardı, sen bişeylerle konuşuyorsan bu normal ama onlar seninle konuşuyorsa durum tehlikeli :)
YanıtlaSilEvet hatırladım. Çok gülmüştüm ilk duyduğumda:D
SilAnne tarafıyla daha yakın olmamızda yüzlerce sene anaerkil yapıda yaşamamızın etkisi var bence. Bir de erkekler genelde evden ayrılıp kendi hayatlarını kurunca aileden kopuyor ama kız çocuklar hep kendi öz aileleriyle de bağlantıda kalıyor, bence ondan.. Tatilde temizlik yapmana çok güldüm :) Ondan yorgun hissediyor olmayasın? Sevgiler.
YanıtlaSilEvet kesinlikle katılıyorum^^ temizliğin beni yorduğunı düşünmemiştim. Ruhumu dinlendirirken bedenimi yoracağı aklıma gelmemiş.:D
SilYaaa ilk alıntıyı okudum ve nasıl desem, öyle olmuş mudur sahiden? Çünkü bir süredir her şey bana selam veriyor :) Bu iyi bir şeydir umarım. Yemek yaptıktan sonra misafirin gelmesi de ne hoş bir tesadüf olmuş. Sanki onlar için hazırlanmış bir sofra gibi. Benim de bir arkadaşımla günlük gezi planlarımız var. Hep yan çizen ben oluyorum ama... Bu sefer olmamasına niyet ettim! :) Erken kalktığımda ben de daha motive hissediyorum. Ama hafta sonundan beri yaşadığım yerde hava kapalı :( Çarşamba güneş cee eee yapacak diyor hava durumu, bakalım :) Mutlu haftalar!
YanıtlaSilBen en çok bahar mevsiminde kuşların, çiçeklerin,kedilerin selam verdiğini hissediyorum^^
SilSoğuklar artık tamamen bitse de gıpraşmaya başlasak :) Pandemiden beri iftara misafir davet etmeyi özledim. Dur ben davet edecek birileri bulayım, seviyorum kalabalık iftar sofralarını.
YanıtlaSilRamazanın varlığını bende en çok kalabalık sofralarda ayrımsıyorum.:D
Sil