18 Haziran 2020 Perşembe

Kuzu yolu

Bir kere daha hayretler içerisinde  kaldım.alışkanlıkların alışılmış  rahatlığını  bırakmanın  kafani baska yöne  çevirmenin  o güzel  dünyasında  dolandım. Her zaman gittiğim  bir yürüyüş  yolu vardı  selvilerden geçen  ve suyu takip eden ama bugün  hep gördüğüm ama hiç yürüyüş  yapmadığım  evimizin  altında  kalan o yoldan yürüdük ablam ve kardeşimle. Ne acaip bir kadın  fotoğrafta  gözükmeyen yaklaşık  6 tane gökdelenin  karşısındaki arsada kuzu otlatıyordu.Kuzular boynunda çanlarıyla asfalt yolda yavaş yavaş yürüyordu.Ne garip bir manzaraydı  dahada garibi  hiç görmedim  daha önce onları. Demek ki evimizin bitişiğinde ki tepeden uzun zamandır  bakmamışım  gerçek  manada.
 Yarın  bir kac  yere hauvanlar için  su kabi koyacağım. Her gün  dışarı  çıkmak  zorunda  kalıyorum  bir sebebten  geçerken  yol üstündekilere bakarım.mahallede bir kedi yavrulamıştı dün  bizim bahçedeydi  bugün  sordum soruşturdum  bulamadım.bir paket mama vermek isterdim.Iyilik yapmaya ihtiyacım  var şu sıralar. Kendimi kokuşmuş iskambil kağıtları  gibi hissediyorum.ordan oraya anlamsızca savruluyorum.
Günler  tek bir saat gibi insafsızca harcıyorum. Uyanmam ve bir şeyler yapmam lazım.düş yakamdan bir dönem trafik lambaları gibi aktif,eski ankesör  kartları  gibi pasif olma durumu!

Bir alıntı koyalım şuraya 


 "insanlar zenginlik elde etmek için zihinsel 
donanım elde etmek için, uğraştıklarından bin kat daha çok 
uğraşırlar; oysa insanın mutluluğu üzerinde ne olduğunun, 
neye sahip olduğundan kesinlikle daha çok katkısı vardır." 

  Arthur Schopenhaurer
Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar 

Bir kitap bir cümle yaşamımızı  değiştirmeli  
Bir yol bir kaç  kuzu umudumuzu artırmalı  bazen
Işte  tüm mesele bu
Kafamızı  çevirmediğimiz 
Bir yöne çevirmek 

Fotoğrafda hiç gökdelen  yok biliyorum. Bir dahaki yürüyüşte  fotoğraflarım.
Inanmasi zor demi?

7 yorum:

  1. Gökdelenler ve kuzular absürt bir sahne :D ben böyle şeyler görünce kendimi rüyada sanıyorum ciddi olarak :D geçen yıl kış anneannemlerde Isparta da kalmıştık kardeşimle ve her gün şehrin içinden keçiler geçiyordu ama böyle bir iki tane değil 50 -60 tane baya şaşırmıştım , bir kere de ben dışarıdayken bir anda hepsi belirdi etrafımı sardılar baya rüya gibiydi , tabi sonunda çığlıkla eşliğinde eve dönerek bitti ama olsun :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cidden ne komik.abim konyada okumuştu üniversiteyi onlarında üniversitenin giriş yolunda inekler olurmuş hep:D

      Sil
  2. Ne kadar doğru, hiç bakmadığımız şekilde bakmak..

    YanıtlaSil
  3. Bazı şeylere o kadar alışıyoruz ki alıştığımızın dışında olması bizi şasırtıyor. Bu da öyle olmuş. :)

    YanıtlaSil
  4. Bazen baktığını da görmüyor insan. Daha sonra ikinci defa aynı şeyi yaşadığında bunun farkına varıyor. Belki o an zihnimiz çok meşgul olabiliyor, dikkatsiz olabiliyoruzdur. Fotoğraf karelerini görünce orada o an olmak istedim. ^-^

    YanıtlaSil
  5. bazen hiç bir şey yapmadan akışa bırakıyor, sonra tekrar toparlanıyor insan. iki ileri, bir geri.. herhalde normal olan bu ki, herkes bu aşamalardan geçiyor..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Iki ileri bir geri tam olarak bu hayatımın özeti

      Sil