silkinmeli bir yazı

Belki sonunda parlatıyorum çeliği ve yapıyorum
Kendimi görüp yeniden tanıyabileceğim aynayı.

Belki de Neşe, José Saramago

 

Geçen hafta oldukça ağır bir şekilde boğazlarım iltihaplandı. Pazartesi öğlen izin alıp sağlık ocağına gittim. Doktor pek bir şey yok deyip bir antibiyotik ve spreyle gönderdi. 2 gün kendimi zorlayıp okula gittim. Ama boğazım başım çekilemeyecek bir hal aldı. Perşembe sabah tüm vücudumu kaplamış bir ağrı vardı. Yahu neden kendimi zorluyorum dedim. Dünyayı ben mi kurtaracağım. Kötüyüm işte. Niye işte iş işte iş. Ama raporlu iken bile okuldan ayrılmak için müdire ile karşı karşıya gelmek bir çile. Yine de aman be dedim. Doktora gitmek için aldım. Benim aile hekimi geç kalacak olunca diğer doktor kontrol etti. İltihabın artmış biraz ateşin var dedi. Tam muayene bitince benim doktor geldi. Yine bir kaç ilaç verip gönderecek oldu. Diğer doktor ''geçenkilerin dozu az gelmiş hocam.'' deyince baktı tekrar kontrol etti. 10 gün sabah akşam iğne verdi 2 gün rapor. Sabahtan akşama kadar gözümü açamadan yattım. Cuma günü biraz gözüm açıldı. Cumartesi tamamen ayağa kalkabildim. Perşembe günü okul çıkışı bir okuldan bir arkadaşım uğradı. Çok hastaydım konuşamadım bile ama mutlu oldum. Hastalığımdan duyduğum suçluluk azaldı.

Sonra dün yahu dedim. Ne bu hal Nil. Tamam okulda mobbing'in mantık dışı şeylerin, haksızlığın biri bin para. Ama toplan daha 22 yaşında gencecik kızsın. Güzel günlerin, güneşli baharların, çiçekli kırların var görülecek.

Sonra bünyemi toparlamak için bir kaç takviye gıda ve vitamin araştırdım. Kiler dolabındaki kuru otları ulaşabileceğim bir yere koydum. Suyuma maden suyu limon nane ekledim. Biraz cilt bakımı yapıp bir kaç araştırma yaptım. Uzun zamandır bir cilt bakım rutini oluşturmak hedeflerim arasındaydı. Üzerimdeki ölü toprağından silkelenmek için bir kaç baharlık elbise aldım. Şöyle neşeli, efil efil şeyler giyersem herhalde neşelenirim diye düşündüm.

Sonra malum Ramazan ayı paylaşmak ve birilerine yardım etmek için paha biçilmez bir ay. Bir çocuğa bayramlık almak. Yahut küçük de olsa bir hediye vermek muazzam hissettiriyor. Açılır bir kumbaraya para atmaya başladım. Hem elden hemde online bir çocuğu mutlu etmek istiyorum. Hazır çocuk bayramıda yaklaştı.

Sonra içinde katkı maddeleri bulunduğundan pek tercih etmesem de kendimde yapacak gücü bulamadığım için bir pastaman aldım. Çilekler süsledim. Aslında babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi pastası yapmak istiyordum ama uğraşamadım. Salla pati yaptım bir şeyler.

Sonra çalışma alanımı düzenledim. Her türlü fazlalığı attım. Ayaklarımı lavantalı sıcacık suya sokup, tavşan kulaklı tokalarımı taktım. istediğim bir sertifika programına kaydoldum. Almayı planladığım 1 deneme ve 2 felsefe kitabını aldım.

Uzun zamandır görüşemediğim arkadaşlarımı aradım. İyi geldi. Durup bir yerde beslemek lazım kendimiz. Şubat ayından bu yana sanki bir saatin dişlileri arasında ezilip duruyorum. Çok kötü bir çöküş dönemindeydim. Şu iki günde toparlandım.

Aman aman maşallah diyiniz efendim. Zira son iki günü son iki aydan daha verimli ve bereketli geçirdim. Şimdi kuş gibi hafif hissediyorum.

Yarın gideceğim işi düşününce kalbime bir örgü şişi yahut dantel mili saplanıyor. Bıçak saplanıyor demek çok arabesk kaçıyor. Aklıma tofaş marka arabayla günün her saatinde bangır bangır müzikle gezen tipler geliyor. Oysa örgü şişi deyince aklıma annemin ''ÖĞRENMEN LAZIM'' deyip salladığı şişler geliyor. Bu daha yakın bir duygu.

Neyse bahar geliyor gerçekten içim neşeyle dolmaya başladı. Bıraksalar neşeli bir ezgi bile mırıldanacağım kendimce. Şarkılar yazardım küçükken böyle bahar aylarında sarı tulumu giyip çiçekler toplayıp şarkılar uydururdum. Ah ne hoştu bütün bir öğleden sonrayı yapayalnız kırlarda geçirmek.

Yalnız kalmayı seviyorum. Hatta yalnız kalmaya ihtiyaç duyuyorum. Bu benim için yemek içmek gibi zaruri bir ihtiyaç. Havalar ısındı. Yakında balkon mevsimi başlar. Oh ne hoş ne hoş. Kapımdan içeri giren hava, şu kendince havalanan perde bile mutlu eder beni.

Hadi Nil. Hadi kıpırda!