meydan okumamızın 2.gününden herkese kocaman Merhaba!
2.Şu sıralar evde en sevdiğin köşen neresi? Orayı özel kılan nedir?
peki bir düşünelim.en bilmem neli sorular beni hep afallatır.O yüzden dondurmam karışık olur.Çilekli severim kakaolu da.En mi ?Bilmem ki.Bilemem.Aslında bu cümlede en kelimesine gelmeden önce beni zorlayan başka bir kelime var."ev" kelimesi."insanın evi neresidir dostlar?
bir ekşi fiozofu tercüman olur duygularıma
kültürel kodlara mı göre şekillenir "ev" duygusu, coğrafi kodlara göre mi, aidiyet yoksa ulus millet kodlarına göre mi? duygudaşlığı mı ağır basar evini seçmesi için yoksa alışkanlıkları mı? geçmişi mi yoksa bugünü müdür evi ev yapan şey?"
*cografi olarak evim Akdeniz'de.doğduğum ve büyüdüğüm şehirde.
*aidiyet olarak İstanbul'da.Ben istanbul'a en çokta Üsküdar'a aidim.Orda sevdiklerim ve yaşanmışlıklarım var.Orada koskocaman bir yaşamımın anlam kazanışı aldığım eğitim var.
Duygudaş olarak evim çok.
*küçükken annem nergis toplayacağız ayağına köye götürürdü hep bir badem ağacına tırmanır manzaranın ve bademlerinin tadını çıkarır kendimi özgür hisserdim ilk evim orasıydı.
*minderlerle ördüğümüz,oyuncaklarla donattığımız,duvarlarını boyadığımız,radyodan masallar dinlediğimiz şimdi var olmayan-fakat anılarımda her daim var olan-bahçeli müstakil,şeftali ve dut ağaçlı,rengarenk çiçekli,üstü asmalı-üzüm bağına asma derler burlarda-o ev çoçukluğumun eviydi.
*okumayı ögrenince hiç sıkılmadan yürüdüğüm o kütüphanede benim evimdi.
*üniversitede evimizin penceresinden baktığımda bir dut ağacına nazır o pencere o manzara benim evimdi.
şimdi kitaplarım,defterlerim,bütün düşlerimi ve düşüncelerimi düşürdüğüm yatağımda benim evim.
şimdi anımsadım da bir dergide Hindistan'a giden bir gezgin şöyle diyordu "kendini arayanın evi o nereye giderse orasıdır."
yani sevgili okur bir kamlumbağa gibi ben nereye gidersem orası oluyor evim..
Bonus
Penceremize yuva yapan bu kuş sayesinde
Sevdiğim bir ev daha oldu.
Ne güzel bir sözmüş.......
YanıtlaSil"kendini arayanın evi o nereye giderse orasıdır." harika bir ifade üzerine satırlar yazılır anlatmak çin
YanıtlaSilKalemine sağlık..insan kendini nereye ait hissediyorsa evi orasıdır. ait hissettiğimiz yerin yaşadığımız yer olması da ne müthiş olur değil mi?
YanıtlaSilNe müthiş olur♡
SilHem çok sayıda evin hem de gerçek anlamda bir yuvan var aslında🧡
YanıtlaSilKaleminize sağlık çok hoş bir yazı olmuş :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim
Silİkinci gün yazıları içinde sanırım en iyisi bu :) Devam etsen, ben de okumaya devam ederdim, sıkılmadan, merakla ve heyecanla, tabii ki hissederek de :) Neşeli ve sağlıklı sevgilerle :)
YanıtlaSilTeşekkür ederimm♡bende seni severek hissederek okuyorum☆
Silne güzel sözmüş o öyle. kuş yuvasıda çok güzel.
YanıtlaSilYa ne güzel, bir sürü blogger'ın penceresinde yumurtalar görüyoruz <3 Ben de size katılıyorum, uzun zaman "kitaplarım, bir bavul eşyam nerdeyse evim odur" derdim ben de. Sonra işte çoluk çocuk vs bir de bakmışım yerleşik hayat :)) Yine de eşyaya bağlı değilim, çık git yeniden başla deseler yine 1 bavul anca (ama çocukların 5 bavulu olur kesin).
YanıtlaSil"kendini arayanın evi o nereye giderse orasıdır." sözünü çok beğendim. Kuş yuvası da çok şirin:)
YanıtlaSilÜsküdar'ı ben de pek severimm. :') Üniversite hayatım orada geçmişti. Çok şanslısınn, ne güzel kuş pencerenize yuva yapmışş. :)
YanıtlaSilsağlıklı ve neşeli geçer umarım günlerin
YanıtlaSilçook güzel anlatmışsın yine. üsküdar ve çocukluğundaki o güzel evi bize anlatsana bol bol yine :) asmalıyıııı :)
YanıtlaSil